Affetmek, o bireyle ilişkiyi sürdürmek zorunda olmak değildir.Kendinle olan ilişkini doğru bir şekilde yürütmektir.
Affetmek, öfke üretmekten vazgeçip huzur ve mutluluğa kapıyı aralamaktır.
Affetmek kırgınlığın, kızgınlığın, nefretin hapishanesinden özgürlüğe çıkmaktır.
Derin bir nefes aldım, ve affedemediğim insanların karşımda olduklarını düşünerek konuştum, neden kızdığımı neye kırıldığımı anlattım, kalbimi açtım hayalimdeki affedilemeyenlere ve aslında kendime!
Konuştukça hafifledim ve kendi iç huzurum için affettim.
Beni sürekli aşağı çeken, anın tadını çıkarmaktan alıkoyan ağırlıklardan kurtuldum.
AFFETTİM&ÖZGÜRLEŞTİM
